Start Tour de France 2020

To niemal cud, że 107. edycja Tour de France może się odbyć. Na początku roku pandemia COVID-19 całkowicie wywróciła kalendarz kolarski do góry nogami. Pierwotny start miał nastąpić 27 czerwca w Nicei, a wielki finał 19 lipca w Paryżu. W połowie kwietnia nadeszła ulga: Tour się odbędzie! Le Grand Départ zaplanowano na 29 sierpnia w Nicei, a meta w Paryżu na 20 września.

Poniżej krótki przegląd ekip, etapów i możliwych faworytów.

W tym roku na starcie staną następujące UCI WorldTeams:

Do tego dochodzą Total Direct Énergie, jako najwyżej sklasyfikowany UCI ProTeam, oraz szczęśliwi beneficjenci dzikich kart: Arkéa-Samsic i B&B Hotels-Vital Concept. Łącznie w tegorocznej edycji wystartują 22 zespoły po ośmiu kolarzy – czyli 176 uczestników!

Faworyci

W gronie faworytów są doskonale znane, a przy tym bardzo mocne ekipy:

1. Ineos Grenadiers
W tym zespole jeździ trzech ostatnich zwycięzców Touru: Egan Bernal (2019), Geraint Thomas (2018) i Chris Froome (2015–2017). Zgrane trio celuje w obronę tytułu. Bernal będzie oczywiście bronił żółtej koszulki. Ekipa uchodzi za najsilniejszą – zobaczymy, czy potwierdzi prognozy.

2. Team Jumbo-Visma
Tu stawia się na duet Primož Roglič – Tom Dumoulin. Żółta koszulka to jasno określony cel. Zespół, złożony z gwiazd różnych specjalności i krajów, jest znakomicie zestawiony i uznawany za głównego rywala Ineosu.

3. Bora-hansgrohe
Niemiecki team może atakować na wielu frontach i z pewnością to zrobi. Najbardziej rozpoznawalnym kolarzem jest Peter Sagan, wyjątkowy puncheur, który będzie polował na ósmą zieloną koszulkę. Emanuel Buchmann (4. w TDF 2019) mierzy w podium.

4. Deceuninck-Quick Step
Jednym z bohaterów może być Julian Alaphilippe, który w 2019 roku przez 14 dni nosił żółtą koszulkę. Z Samem Bennettem i Michaelem Mørkøv’em ekipa porządnie ożywi finisze.

5. Groupama-FDJ
Thibaut Pinot jest centrum projektu i chce zdobyć żółtą koszulkę na ojczystej ziemi. Pytanie, czy ukończy wyścig – nie udało mu się to od 2015 r.

Środek stawki – z dużym potencjałem

W „środku stawki” jest kilka solidnych teamów, które miejscami mogą zagrozić faworytom. Nie brakuje też ambitnych kolarzy. Część ekip będzie musiała ciężko pracować, aby uniknąć zjazdu formy lub ją odwrócić.

Wyraźnym kandydatem do białej koszulki jest Enric Mas z Movistar Team. Liczne odejścia wartościowych pomocników jednak osłabiły zespół.

Szans na koszulkę w grochy (górala) upatruje Romain Bardet z AG2R La Mondiale. Aby dodać rozpędu karierze, powinien celować też w top 5 klasyfikacji generalnej. Wraz z współliderem Pierre’em Latourem będzie musiał sprytnie poprowadzić team przez cały wyścig.

Konkurencja nadciąga ze strony Miguela Ángela Lópeza z Astana Pro Team. Młody Kolumbijczyk błyszczał już w innych wielkich tourach. Niekiedy nieprzewidywalna taktyka zespołu często przynosi niespodzianki – zwycięstwa etapowe są jak najbardziej realne.

Greg Van Avermaet z CCC Team, jako puncher/klasykowiec i wspinacz, może stać się rywalem Sagana w walce o zieloną koszulkę podczas tak pagórkowatej edycji. Warunek: forma z absolutnego topu – ostatnio widziana w 2016 r. W przeciwnym razie perspektywy ekipy są nieco niejednoznaczne.

Popularny belgijski Lotto Soudal najpewniej skupi się na wygranych etapowych. Ambitny Caleb Ewan ruszy jako lider i przy okazji powalczy o zieloną koszulkę. Trzy etapowe zwycięstwa z poprzedniej edycji będzie chciał przebić.

Dobrze zgrany Mitchelton-Scott celuje w triumfy etapowe. Adam Yates spróbuje potwierdzić ubiegłoroczne sukcesy, a Daryl Impey jako puncheur może znów krwi napsuć rywalom.

Team Sunweb poprowadzi Belg Tiesj Benoot, który zabłysnął już w marcu na Paryż–Nicea. Z innymi solidnymi kolarzami – jak Nicholas Roche – zwycięstwa etapowe są w zasięgu. Może któryś z młodych zawodników sięgnie po białą koszulkę?

Zespół, który często przerasta samego siebie podczas Touru, to Total Direct Énergie. Ten UCI ProTeam tradycyjnie rusza na łowy etapowe i rozrywa peleton – „gonić, atakować, rwać” mogłoby być mottem. Nie musi się chować przed światową czołówką!

Wielkie nazwiska – ale czy wielkie występy?

Ostatnie zwycięstwa etapowe Cofidis to już dość odległy rok 2008. Nie musi to jednak zniechęcać. Zespół mierzy także w generalkę. Na czele: sprinter i jego ostatni rozprowadzający – Elia Viviani i Christophe Laporte. Guillaume Martin jako lider i góral może punktować i być może wskoczy do pierwszej dziesiątki.

Amerykański Trek-Segafredo w ostatnich edycjach Touru miał pod górkę. Richie Porte nadal budzi wątpliwości, czy jest stworzony na trzytygodniowy wyścig – brak regularnego ścigania w ostatnich latach też nie pomaga. Sam kolektyw bywał w przeszłości mocniejszy. Być może Bauke Mollema zdobędzie ważny sukces – zespół bardzo go potrzebuje.

Debiutanci

Dla B&B Hotels-Vital Concept to pierwszy Tour w krótkiej historii ekipy. Dzięki dzikiej karcie przyznanej w tym roku przez organizatora Amaury Sport Organisation (A.S.O.) zespół wreszcie wystartuje. Wielu kolarzy nie jechało jeszcze Wielkiej Pętli, ale z Bryanem Coquardem i Pierre’em Rollandem doświadczenia nie zabraknie. Rolland może zapolować na trzeci etapowy skalp.

Po przejęciu licencji WorldTour od Katushy będzie to także pierwszy Tour dla Israel Start-Up Nation. Dan Martin jako lider to ambitny zawodnik, choć często prześladowany pechem. Może wreszcie wskoczy do pierwszej dziesiątki? Minimum to zwycięstwo etapowe – dobry start jak na debiut.

Tour de France w liczbach

• 3 484 km łącznie, w 21 etapach
• 9 etapów płaskich
• 3 etapy pagórkowate
• 8 etapów górskich
• 20. etap: indywidualna jazda na czas
• 29 podjazdów, finiszów górskich lub przełęczy kat. 2, 1 lub Hors Catégorie
• Najdłuższy etap: 12., 218 km z Chauvigny do Sarran
• Najkrótszy etap: 8., 141 km z Cazères do Loudenvielle
• Najwyższy punkt: Col de la Loze 2 304 m (Souvenir Henri Desgrange)
• 2 dni przerwy
• 8 okazji do zdobycia bonifikat czasowych

Start – jak wspomniano – w Nicei, a finisz na Polach Elizejskich w Paryżu. Z powodu pandemii trasa w całości pozostaje na terenie Francji i rezygnuje z wizyt w krajach sąsiednich. Przejechanych zostanie 6 regionów i 32 departamenty. Kolarze pokonają też 5 masywów górskich: Alpy, Masyw Centralny, Pireneje, Jura i Wogezy.

Etapowe highlighty

Start w Nicei będzie pętlą, z założenia nieco prostszą inauguracją. Jednak bardzo górzysta trasa tegorocznej edycji nie daje sprinterom wielu szans. Nawet pętle otwarcia są usiane podjazdami: grupa wspinaczy może odjechać, by zostać ostatecznie doścignięta przez peleton.

5. etap z Gap do Privas to dzień dla sprinterów – jedna z nielicznych okazji, by zapunktować. Trzeba jednak mądrze rozgrywać taktykę: lekki podjazd na finiszu może przetasować wyniki.

6. etap może przynieść wiele niespodzianek. Długi, na ogół płaski odcinek robi się wymagający w końcówce: dwa podjazdy 3. kategorii i zaraz po nich 1. kategorii – wszystko na zaledwie 31,5 km od pierwszego do ostatniego szczytu. Do zdobycia są też bonifikaty.

W 8. etapie wjeżdżamy w Pireneje – i to ostro! To także najkrótszy etap Touru 2020. Na 42,5 km znajduje się lotny finisz. Pierwszy podjazd Hors Catégorie jest wkomponowany pomiędzy dwa wzniesienia 1. kategorii. Tuż przed końcem pierwszego tygodnia nogi znów zostaną sprawdzone. Na szczycie ostatniego podjazdu ponownie czekają bonifikaty. Kto wyrwie się do przodu, będzie musiał obronić pozycję w krótkim, szybkim zjeździe.

Po 9. etapie przychodzi dzień przerwy, więc pirenejskie ukształtowanie terenu zostanie wykorzystane maksymalnie. Trudności przypominają te z Col de la Lusette w etapie 6. Najpierw Col de la Hourcère (1. kat., nowość w Tourze), który zabiera „wyjadaczom” atut znajomości trasy. Następnie Col de Marie Blanque z finałowym nachyleniem sięgającym niemal 12% – będzie ogień dla górali.

10. etap biegnie wzdłuż Atlantyku. Płaski teren ostro kontrastuje z poprzednim tygodniem. Prawdziwym wrogiem jest jednak wiatr, który potrafi być zabójczo męczący. Sprinterzy będą wypatrywać każdej chwili bez podmuchów.

12. etap oddaje hołd Raymondowi Poulidorowi (legendzie kolarstwa), Jacques’owi Chiracowi (byłemu prezydentowi) i Antoine’owi Blondinowi (francuski pisarz i dziennikarz sportowy). To także najdłuższy odcinek Touru 2020 – 218 km. Na Suc au May czeka 3,8 km ze średnim nachyleniem 7% – solidna ścianka.

13. etap będzie prawdopodobnie najcięższy: łącznie 4 400 m przewyższenia. Trasa przez Masyw Centralny przewyższa surowością niektóre fragmenty alpejskie. „Kolejka górska” po wulkanicznych wzgórzach, z wieloma kategoriami trudności i jadowitą końcówką. Col de Néronne pełni dwie funkcje:

1) oferuje bonifikaty
2) jest kluczowym punktem strategicznym etapu.

Można tam zaatakować, by jak najszybciej uderzyć w finałowy podjazd na Puy Mary. Tempo może być bardzo wysokie, ale końcówkę każdy pojedzie „na solo”. Ostatnie kilometry są zabójcze.

Z Lyonu na Grand Colombier w 15. etapie. Jako dzień poprzedzający drugą przerwę to idealna okazja, by łowcy maillot jaune dali z siebie wszystko. Pierwsze wzniesienie – Montée de la Selle de Fromentel – rekompensuje wcześniejsze niemal 99 km płaskiego najazdu. Nachylenia sięgające 22% na odcinku do czterech kilometrów – mordercze! Odpoczynku nie będzie: niemal równie stromy zjazd, potem Col de la Biche i Croix de Famban, kolejny zjazd i wreszcie atak na Grand Colombier – jedną z najtrudniejszych i najbardziej „punktodajnych” kategorii. Idealnie, by zrobić widowisko.

Najbardziej wyczekiwanym odcinkiem jest zapewne 17. etap. Z Grenoble do Méribel na Col de la Loze, jako Souvenir Henri Desgrange, znów w Alpy – z wszystkimi ich charakterystycznymi trudnościami. Tam, gdzie zimą zjeżdżają narciarze, peleton pokona dwie długie wspinaczki na szczyt. Obie Hors Catégorie i bezlitosne dla nóg. Nowa droga pokaże, jeszcze przed Col de la Madeleine, kto ma formę i wolę, by udźwignąć to kulminacyjne wyzwanie Touru.

18. etap to ostatnia odsłona górska. Prawdziwy klasyk. Pięć podjazdów o zróżnicowanym charakterze, z trzema szczytami intensywności:

• Cormet de Roselend (km 46; 1 968 m; kat. 1)
• Côte de la route des Villes (km 64,5; 1 093 m; kat. 3)
• Col des Saisies (km 91; 1 650 m; kat. 2)
• Col des Aravis (km 117,5; 1 487 m; kat. 1)
• Montée du plateau des Glières (km 143,5; 1 390 m; kat. HC)

Na Montée du plateau des Glières znajduje się ostatnia szansa na bonifikaty na szczycie. Potem zjazd po szutrze – odrobina gravelowego klimatu! Cały odcinek jest skrojony tak, by porządnie zgrzać lidera w żółci – musi koniecznie jechać w osłonie ekipy.

Jedyna „czasówka” odbędzie się w 20. etapie (ok. 36,2 km, około godzina wysiłku). Profil jest wciąż pofałdowany, więc liczy się gospodarowanie siłami. Kulminacja to stromy podjazd pod La Planche des Belles Filles. Zmęczeni kolarze stracą tu cenne minuty.

21., finałowy etap Tour de France 2020 to Le Grand Final z Mantes-la-Jolie na Champs-Élysées w Paryżu. Trasa dość płaska – szykujmy się na zapierające dech w piersiach sprinterskie finisze!

Tour w czasach pandemii

Jak wspomniano, start Touru długo stał pod znakiem zapytania. Wyścig bez kibiców przy trasie? Czy przejazdy przez miasta i metropolie, jak Paryż, w ogóle są możliwe? Jak chronić mieszkańców? Pytań było wiele.

Organizator przygotował więc – wspólnie z państwem francuskim – bezprecedensowy pakiet zasad bezpieczeństwa:

• Ograniczona liczba widzów w miastach i wzdłuż trasy
• Przestrzeganie minimalnego dystansu 2 m
• Surowe środki higieny i dezynfekcji
• Brak kontaktu z fanami (np. selfie czy autografy)

Bezpieczeństwo kolarzy i ekip pozostaje absolutnym priorytetem. Aby regularnie testować i obsłużyć dużą liczbę badań, uruchomiono mobilne laboratorium. W przypadku dwóch pozytywnych wyników w jednej ekipie (łącznie ze sztabem) cały zespół wraca do domu. Ta konsekwentna linia powinna być wzorem dla innych imprez sportowych.

Aby uniknąć tłumów, liczbę widzów ograniczono do 5 000 przy starcie, mecie i w miastach. Trudniej kontrolować całą trasę. Organizatorzy liczą, że kibice obejrzą wyścig w telewizji; jeśli jednak przyjdą, proszeni są o maseczki i dystans. Nie ma co ukrywać: Tour przed ekranem to nie to samo co przy szosie… ale bezpieczeństwo wszystkich jest najważniejsze.

Przed nami zatem emocjonujący, choć nieco inny niż zwykle, Tour de France 2020!