Start Tour de France 2020

Het is bijna een wonder dat de 107e editie van de Tour de France kan doorgaan. Begin dit jaar heeft de COVID-19-pandemie de volledige wielerkalender overhoopgehaald. De oorspronkelijke start had op 27 juni in Nice moeten plaatsvinden, met een feestelijke finish in Parijs op 19 juli. Half april kwam de opluchting: de Tour gaat door! Le Grand Départ is op 29 augustus in Nice, met de aankomst in Parijs op 20 september.

Hier vind je een overzicht van de ploegen, de etappes en de mogelijke favorieten.

Dit jaar staan de volgende UCI WorldTeams aan de start:

Daarbij komen Total Direct Énergie als best geklasseerde UCI ProTeam en de gelukkige wildcards Arkéa-Samsic en B&B Hotels-Vital Concept. In totaal starten 22 teams met elk acht renners – dus 176 deelnemers!

De favorieten

Tot de topfavorieten behoren de bekende, maar bijzonder sterke ploegen:

1. Ineos Grenadiers
In dit topteam rijden de laatste drie Tourwinnaars: Egan Bernal (2019), Geraint Thomas (2018) en Chris Froome (2015–2017). Het hechte trio wil de titel verdedigen. Bernal zal uiteraard zijn gele trui verdedigen. Ineos geldt als de sterkste ploeg – we zijn benieuwd of dat zo blijft.

2. Team Jumbo-Visma
Hier wordt gerekend op het duo Primož Roglič en Tom Dumoulin. De gele trui is het uitgesproken doel. Met kampioenen uit verschillende disciplines en landen is de ploeg uitstekend bezet en de belangrijkste uitdager van Ineos.

3. Bora-hansgrohe
De Duitse ploeg kan op alle fronten aanvallen en zal dat ook doen. De bekendste renner is Peter Sagan, die als uitzonderlijke puncheur jaagt op zijn achtste groene trui. Emanuel Buchmann (4e in TDF 2019) mikt op het podium.

4. Deceuninck-Quick Step
Een van de blikvangers wordt Julian Alaphilippe, die in 2019 veertien dagen de gele trui droeg. Met Sam Bennett en Michael Mørkøv zal het team de massasprints flink opschudden.

5. Groupama-FDJ
Thibaut Pinot staat centraal en wil de gele trui in eigen land veroveren. Maar lukt het hem om de Tour uit te rijden? Dat is sinds 2015 niet meer gelukt.

Het middenveld – met veel potentieel

In het middenveld bevinden zich sterke ploegen die plaatselijk gevaarlijk kunnen zijn voor de toppers. Ambitieuze renners genoeg. Sommige teams zullen hard moeten werken om niet weg te zakken – of om juist weer op te klimmen.

Topkandidaat voor de witte trui is Enric Mas van het Movistar Team. Door het vertrek van meerdere sterke knechten is het team echter verzwakt.

Kansen op de bolletjestrui dicht Romain Bardet zich toe bij AG2R La Mondiale. Voor een nieuwe impuls in zijn carrière zou een top-vijf in het klassement helpen. Samen met mede-kopman Pierre Latour moet hij het team tactisch door de ronde loodsen.

Concurrentie komt van Miguel Ángel López van het Astana Pro Team. De jonge Colombiaan bewees zich al in andere grote rondes. De soms onvoorspelbare teamtactiek zorgt vaak voor verrassingen – etappezeges zijn zeker mogelijk.

De klassiekerspecialist en klimmer Greg Van Avermaet van het CCC Team kan in deze heuvelachtige Tour een rivaal van Sagan worden voor groen. Daarvoor is topvorm nodig – voor het laatst gezien in 2016. Anders oogt het perspectief wisselvallig.

Het populaire Belgische Lotto Soudal focust vermoedelijk op etappezeges. De ambitieuze Caleb Ewan start als kopman en mikt eveneens op de groene trui. Zijn drie ritzeges van vorig jaar wil hij overtreffen.

Het ingespeelde Mitchelton-Scott wil ritzeges scoren. Kopman Adam Yates zal de successen van vorig jaar willen bevestigen en heeft met Daryl Impey een gevaarlijke puncheur naast zich.

Het Team Sunweb wordt aangevoerd door de Belg Tiesj Benoot, die al in Parijs-Nice opviel. Met andere sterke renners zoals Nicholas Roche liggen ritzeges in het verschiet. Misschien pakt een jong talent hier de witte trui?

Een team dat op de Tour vaak boven zichzelf uitstijgt is Total Direct Énergie. Het UCI ProTeam jaagt traditiegetrouw op etappes en houdt het peloton in beweging – “achtervolgen, aanvallen, lostrekken” zou het motto kunnen zijn. Geen reden om zich te verstoppen voor de wereldtop!

Grote namen – maar ook grote prestaties?

De laatste ritzeges van Cofidis dateren van 2008. Toch geen reden tot somberheid. De ploeg mikt ook op het klassement. Speerpunten: sprinter Elia Viviani met zijn lead-out Christophe Laporte. Guillaume Martin kan als klimmer en kopman voor punten gaan en mogelijk top tien rijden.

Het Amerikaanse Trek-Segafredo kende in recente Tours weinig geluk. Kopman Richie Porte roept vragen op over zijn duurvermogen; weinig koersritme helpt niet. Ook het collectief was wel eens sterker. Misschien zorgt Bauke Mollema voor een opsteker – die is welkom.

De nieuwkomers

Voor B&B Hotels-Vital Concept is het de eerste Tour in de jonge teamgeschiedenis. Dankzij de wildcard van organisator A.S.O. (Amaury Sport Organisation) mogen ze eindelijk starten. Veel renners reden nog nooit de Tour, maar met kopman Bryan Coquard en Pierre Rolland is er ervaring: Rolland kan op jacht naar een derde ritzege.

Na de overname van de WorldTour-licentie van Katusha is het ook voor Israel Start-Up Nation de eerste Tour. Met Dan Martin als kopman heeft de ploeg een ambitieuze renner, maar pech achtervolgt hem vaak. Misschien lukt top tien dit jaar eindelijk; minimaal ligt een ritzege in het vizier.

De Tour de France in cijfers

• 3.484 km in totaal, verdeeld over 21 etappes
• 9 vlakke etappes
• 3 heuvelachtige etappes
• 8 bergetappes
• 20e etappe: individuele tijdrit
• 29 beklimmingen, bergfinishes of passen van categorie 2, 1 of Hors Catégorie
• Langste etappe: 12e, 218 km van Chauvigny naar Sarran
• Kortste etappe: 8e, 141 km van Cazères naar Loudenvielle
• Hoogste punt: Col de la Loze 2.304 m (Souvenir Henri Desgrange)
• 2 rustdagen
• 8 mogelijkheden om bonificatieseconden te pakken

De start is, zoals boven vermeld, in Nice en de finish in Parijs. Vanwege de pandemie blijft de Tour volledig op Franse bodem en zijn er geen uitstapjes naar buurlanden. Er worden 6 regio’s en 32 departementen doorkruist en 5 bergmassieven bedwongen: Alpen, Centraal Massief, Pyreneeën, Jura en Vogezen.

De etappe-highlights

De start is in Nice met een ronde. Het doel was een relatief eenvoudige opening, want de zeer bergachtige route van deze editie biedt sprinters weinig kansen. Toch is het parcours niet zo makkelijk: de lussen bevatten genoeg klimmetjes. Een groep sterke klimmers kan wegrijden, maar wordt tegen het einde waarschijnlijk teruggepakt door het peloton.

De 5e etappe van Gap naar Privas is er voor de sprinters – een van de schaarse kansen om te scoren. Tactiek blijft nodig: de lichte aankomsthelling kan het verschil maken.

De 6e etappe belooft verrassingen. Het lange, vrij vlakke traject wordt in de finale pittig: twee cols van 3e categorie gevolgd door een klim van 1e categorie – allemaal binnen 31,5 km van eerste tot laatste top. Er zijn bovendien bonificaties te verdienen.

In de 8e etappe gaan we de Pyreneeën in – en hoe! Niet toevallig is dit de kortste rit van de Tour 2020. Op km 42,5 ligt een sprintpunt. De eerste Hors Catégorie klim ligt tussen twee klimmen van 1e categorie. Zo vlak voor het einde van de eerste week is dat een stevige test. Boven op de laatste klim zijn opnieuw bonificaties te halen. Wie hier vooruit raakt, moet die positie in de korte, snelle afdaling vasthouden.

Na de 9e etappe volgt een rustdag – reden te meer om het Pyreneeënprofiel maximaal te benutten. Net als bij de Col de la Lusette in etappe 6 zijn er zware hoogtemeters: eerst de Col de la Hourcère (1e cat., nieuw in de Tour, dus geen voorkennisvoordeel), daarna de Col de Marie Blanque met een slothelling tot bijna 12%. Ideaal voor aanvallen van de klimmers.

De 10e etappe voert langs de Atlantische kust. Het vlakke terrein contrasteert sterk met de voorafgaande week. Het echte probleem is de wind, die zeer slopend kan zijn. Sprinters hopen op elk zuchtje windstilte.

De 12e etappe brengt een hommage aan Raymond Poulidor (wielericoon), Jacques Chirac (voormalig president) en Antoine Blondin (Franse schrijver en sportjournalist). Het is ook de langste rit van de Tour 2020 met 218 km. Op de Suc au May wacht 3,8 km aan 7% – een stevige klim.

De 13e etappe wordt waarschijnlijk de zwaarste: in totaal 4.400 hoogtemeters. Het parcours door het Centraal Massief is nog venijniger dan sommige Alpenritten. Een achtbaan van vulkanische heuvels, vol verschillende categorieën en giftig in de finale. De Col de Néronne heeft twee functies:

1) er zijn bonificaties
2) het is het tactische sleutelpunt van de rit.

Hier kan men aanvallen om meteen de bergaankomst op Puy Mary aan te snijden. Het tempo kan hoog liggen, maar daarna vecht iedereen alleen. De laatste kilometers zijn moordend.

Van Lyon naar de Grand Colombier in de 15e etappe. Als rit vóór de tweede rustdag kunnen de jagers op het maillot jaune nog eens knallen. De eerste top, Montée de la Selle de Fromentel, compenseert de voorafgaande bijna 99 vlakke kilometers. Er zijn stroken tot 22% over vier kilometer – loodzwaar! Ontspanning is er niet: een bijna even steile afdaling, dan Col de la Biche en Croix de Famban, opnieuw dalen en vervolgens de aanval op de Grand Colombier – een klim in een van de zwaarste en puntenrijkste categorieën. Perfect voor vuurwerk.

Het meest gespannen uitgekeken wordt naar de 17e etappe. Van Grenoble naar Méribel via de Col de la Loze, als Souvenir Henri Desgrange, opnieuw de Alpen in – mét alle karakteristieke moeilijkheden. Waar normaal skiër(s) afdalen, moet het peloton via twee lange beklimmingen naar de top. Beide Hors Catégorie en niets ontziend. De nieuwe weg toont al voor de Col de la Madeleine wie de vorm en wilskracht heeft voor dit hoogtepunt van de Tour.

De 18e etappe is de laatste bergrit. Een echte klassieker. De vijf beklimmingen zijn gemengd, met drie pieken in intensiteit:

• Cormet de Roselend (km 46; 1.968 m; cat. 1)
• Côte de la route des Villes (km 64,5; 1.093 m; cat. 3)
• Col des Saisies (km 91; 1.650 m; cat. 2)
• Col des Aravis (km 117,5; 1.487 m; cat. 1)
• Montée du plateau des Glières (km 143,5; 1.390 m; cat. HC)

Op de Montée du plateau des Glières ligt de laatste kans op bonificaties aan de top. Daarna volgt een grindafdaling – een tikkeltje gravel-gevoel! De hele rit is gemaakt om de drager van het geel te doen zweten – hij moet beslist in de luwte van zijn ploeg rijden.

De enige tijdrit vindt plaats in de 20e etappe (ongeveer 36,2 km, goed een uur inspanning). Het glooiende profiel vraagt om slimme krachtenverdeling. Het hoogtepunt is de steile klim naar La Planche des Belles Filles. Vermoeide renners verliezen hier kostbare minuten.

De 21e en laatste etappe van de Tour de France 2020 is het Grand Final van Mantes-la-Jolie naar de Champs-Élysées in Parijs. Vrij vlak: reken op bloedstollende sprints met hoge snelheid!

De Tour in tijden van de pandemie

Zoals gezegd was de start allerminst zeker. Een Tour zonder publiek? Doorkomsten in steden en metropolen zoals Parijs – kan dat? Hoe bescherm je bewoners? Veel vragen…

De organisator werkte daarom samen met de Franse staat een ongekend veiligheidsconcept uit:

• Beperkt aantal toeschouwers in steden en langs het parcours
• Naleving van minimaal 2 m afstand
• Strenge reinigings- en hygiënemaatregelen
• Geen contact met fans (bijv. geen selfies of handtekeningen)

De veiligheid van renners en teams staat vanzelfsprekend centraal. Om regelmatig te testen en de grote aantallen aan te kunnen, werd een mobiel laboratorium ingericht. Bij twee positieve tests binnen een team (inclusief staf) gaat de volledige ploeg naar huis. Die consequente lijn zou een voorbeeld moeten zijn voor andere sportevenementen.

Om massa-vorming te voorkomen, is het aantal toeschouwers beperkt tot 5.000 bij start- en finishzones en in steden. Het is lastiger om de hele route te controleren. Men hoopt dat fans de Tour thuis op tv volgen en niet in grote groepen de weg opzoeken. En áls ze komen: graag met mondkapje en afstand. Eerlijk is eerlijk: de Tour op tv is niet hetzelfde als langs de weg… maar de veiligheid van iedereen gaat voor.

We kijken uit naar een spannende, zij het wat andere, Tour de France 2020!